Leonberger

Oorspong

Aan het einde van de jaren dertig en veertig van de 19de eeuw, 

kruiste Heinrich Essig, gemeenteraadslid in Leonberg nabij Stuttgart, 

een zwart-wit Newfoundlands vrouwtje met een mannetje genaamd “Barry”, 

een St. Bernardshond van het tehuis van dezelfde naam.

Daarna verrijkte een berghond van de Pyreneën deze kruising. 

Het resultaat waren zeer grote honden met een witte vacht, 

de meerderheid met lange haren. Het doel van Essig was om een hond te crëeren 

met een leeuwachtig uiterlijk omdat de leeuw het wapenkundig embleem was van de stad Leonberg.

Aan het einde van de jaren dertig en veertig van de 19de eeuw, kruiste Heinrich Essig, gemeenteraadslid in Leonberg 

nabij Stuttgart, een zwart-wit Newfoundlands vrouwtje met een mannetje genaamd “Barry”, 

een St. Bernardshond van het tehuis van dezelfde naam.

Daarna verrijkte een berghond van de Pyreneën deze kruising. 

Het resultaat was zeer grote honden met een witte vacht, de meerderheid met lange haren. 

Het doel van Essig was om een hond te crëeren met een leeuwachtig uiterlijk 

omdat de leeuw het wapenkundig embleem was van de stad Leonberg.

De eerste honden die echt de naam “Leonbergers” waardig waren om te dragen werden geboren in 1846. 

Zij groepeerden de beste kwaliteiten van de rassen waarvan zij afkomstig waren. Enkele tijd later, gezien hun symbolisch karakter, 

werden een groot aantal van deze honden uitgevoerd vanuit 

Leonberg en over de hele wereld verspreid.

Op het einde van de 19de eeuw werd in Baden-Würtemberg de Leonberger bij voorkeur gebruikt als boerderijhond; 

zijn kwaliteiten als waakhond en als trekhond waren erg op prijs gesteld.

Tijdens de twee wereldoorlogen en gezien de tekorten van de naoorlogse jaren, 

verminderde het aantal honden dramatisch.

Vandaag is de “Leonberger” een perfecte gezinshond die beantwoordt aan alle 

eisen van het moderne leven.